Kiedy swędzi i piecze - o zapaleniu cewki moczowej słów kilka
Stany zapalne męskich zewnętrznych narządów płciowych, całe szczęście, dają o sobie dosyć szybko znać. Ból, stany podgorączkowe, zaczerwienie zewnętrznego ujścia cewki moczowej czy częste parcie na mocz - to tylko niektóre z możliwych objawów zapalenia cewki moczowej. Dodatkowo dochodzić może u mężczyzn do wypływu z cewki moczowej śluzowej lub śluzowo-ropnej wydzieliny.
Zapalenia cewki moczowej podzielić możemy z grubsza na tzw. zapalenia rzeżączkowe i zapalenia o etiologii (przyczynie) nierzeżączkowej. Zapewne na hasło ''rzeżączka'' znaczna część, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, dozna chwilowej zwyżki ciśnienie tętniczego i uczucia kołatania serca;) Oba wymienione rodzaje zapaleń nie różnią się wiele od siebie, jeśli chodzi o towarzyszące im objawy miejscowe i ogólne. Inny jest natomiast, jak można się spodziewać, czynnik wywołujący wspomniane dolegliwości towarzyszące zapaleniu męskiej cewki moczowej i w związku z tym inne jest też postępowanie lecznicze.
Za przyczynę rozwoju tzw. rzeżączki odpowiada, przenoszona drogą płciową, bakteria zwana dwoinką rzeżączki. Oczywiście bakteria ta odpowiada również za inne stany chorobowe w ludzkim organizmie, ale nie są one tematem tego wpisu;) Nieleczona rzeżączka szerzyć się może, w wybranych przypadkach, na okoliczne tkanki, powodując m.in. stany zapalne odbytu, tworzenie się ropni czy destrukcję niektórych stawów. Nie warto być w tym przypadku ''samolubnym samcem alfa'' – objawy toczącego się procesu zapalnego u kobiety są niestety bardziej zaostrzone i w późno zdiagnozowanych czy nieodpowiednio leczonych przypadkach mogą być przyczyną m.in. zapalenia jajowodów i wtórnej niepłodności. Leczenie rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej nie wymaga od pacjenta zbyt wiele wysiłku – wystarczy regularnie przyjmować, przez określony czas, zalecone przez lekarza dawki antybiotyku.
W przypadku nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej za rozwój zakażenia odpowiadają głównie tzw. bakterie atypowe, czyli chlamydie, mykoplazmy i ureoplazmy. Podobnie jak w zapaleniu cewki moczowej o etiologii rzeżączkowej również w tych przypadku poważniejsze ewentualne konsekwencje zdrowotne nieleczonego stanu zapalnego dotyczą głównie kobiet, a nie mężczyzn. Analogicznie, podobnie i w tym przypadku, leczenie polega na eliminacji drobnoustrojów chorobotwórczych za pomocą wybranych preparatów antybiotykowych.
Jak nietrudno zauważyć oba te zakażenia mają bardzo wiele cech wspólnych, ale czy można w jakiś sposób przeciwdziałać ich rozwojowi? Podstawowe znaczenie w wielu przypadkach, z powodu szerzenia się zakażenia drogą płciową, ma jednoczesne leczenie obojga współżyjących ze sobą partnerów. Oczywiście wierność jednemu, stałemu partnerowi praktycznie ogranicza ryzyko zakażenia do minimum, ale od osób niebędących w stałym związku trudno tego przecież wymagać, prawda?;) W przypadku podjęcia przygodnych kontaktów seksualnych ryzyko transmisji drobnoustrojów chorobotwórczych znacznie zmniejsza stosowanie prezerwatywy, a w przypadku jej braku odpowiednia higiena i pielęgnacja miejsc intymnych bezpośrednio po odbytym stosunku.
Zapalenie cewki moczowej jest przykrą i uporczywą dolegliwością, która wpływa na codzienne funkcjonowanie i życie mężczyzny. Niezależnie od przyczyny toczącego się w obrębie cewki moczowej stanu zapalnego warto udać się, odpowiednio wcześnie, na wizytę do lekarza. Dbając o swoje zdrowie warto zadbać również o zdrowie swojej partnerki czy też partnerek. Zdrowe ciała, niezależnie czy męskie czy też damskie, jest bardziej skore do intymnych zbliżeń i igraszek, niż chory organizm. To ostatnie zdanie powinno przekonać wszystkich tych, którzy pomimo jawnych problemów i objawów toczącego się stanu zapalnego ciągle boją się lub wstydzą się pokazać swój ''interes'' odpowiedniemu specjaliście;)